Bodylift arena badpakken

Hoewel ik eens gezworen heb nooit meer naar een sportschool te gaan was ik uiteraard met een veertje over te halen toen Fleur aka MizFlurry aka Fleurette aka mijn zuster me vroeg om een gastblog voor haar te schrijven.

Op tijd maar als een soort Kramer van Seinfield – nerveus met knipperende lichtjes op het dashboard want ik heb heel weinig benzine – naar David Lloyd in Edegem gereden. Na ‘n fijne ontvangst in een zaaltje waar we de badpakken al eens kunnen bekijken, valt mijn oog uiteraard op de snorkel. Het is een roze snorkel en ik heb nog nooit een snorkel bezeten… maar ik mag me niet af laten leiden.

Snorkel in da front

Alle anderen zijn heel flink aan het mingelen maar dat vind ik lastig want sommige bloggers zijn in trainingspak en er is iemand met een soort skibroekelastiek onder haar voeten waardoor ik danig in de war raak aangezien… Aha! Dat is dus de Olympisch kampioene, Therese Alshammar! Okay opletten nu!

Ze begint met een kleine speech:

Uiteraard is ze blij met de samenwerking met arena. Ze heeft heel lang gezwommen en heeft nu een baby van elf weken. Die er ook bij is, baby Ted 😍 Theresa draagt al heel lang arena badpakken – nu is er dus de Bodylift voor steun op de juiste plaatsen en we gaan daar allemaal in pilatesen en freestyle zwemmen. Ja, ALLEMAAL, ook ik. Terwijl ik dacht dat het aquagym zou zijn (zodat mijn hoofd boven water kon blijven) en ik nauwelijks mijn A-diploma heb dus dit wordt zo leuk. Not.

Mooie belichting… ik wou niet in de weg staan

Goed, we kregen een papieren tas met onze naam erop en instructies om ons om te kleden voor de Pilates-les. De Bodylift-badpakken worden alom goed gekeurd d.m.v. instemmend ge-hmm hmm van mijn medemensen – thank God voor aparte kleedhokjes by the way. Voor erover kregen we een (groooote) joggingbroek, sweatvest (amai ne golf) en een t-shirt. Van pilates herinnerde ik me nog wel iets met je core en ruggengraat – die bij mij ontbreekt.

Daarna brak het ware festijn aan: we gingen te water. Nou denk je misschien dat we daar zo in mochten springen maar niets bleek minder waar: we moesten een badmuts op. En een duikbril. En zwemvliezen aan. Daarna een plankje en zwemmen maar.

En wat heb je nou geleerd? Dat sommige zenuwen zeer terecht zijn. Als je vooraf al denkt, goh, dat kan ik eigenlijk helemaal niet, dan kan dat best wel eens wáár zijn. Op zich ben ik niet zo competitief ingesteld, maar 7 op 8 keer als laatste binnenkomen (een keer deed ik niet mee) is niet echt ‘n hit. Of als je aparte instructies krijgt en je de redder langs de kant al zenuwachtig ziet worden. Of niet, weet ik veel wat ik zag, ik had die duikbril nog steeds op. Goed, laten we het erop houden dat ik mijn twee liter water voor vandaag binnen heb.

We mochten na afloop bekomen in het welnessgedeelte dus ben ik maar even in de niet-zo-hete sauna gegaan om mijn zonden te overdenken. Waar ging het mis? Waarom kan ik zonder moeite acht biertjes wegtikken maar verzuip ik zowat na vier baantjes zwemmen (dat weet ik overigens wel; had vooral met al dan niet onder water ademen te maken). We mochten ons weer aankleden en sommigen waren zo sportief om de gekregen outfit weer aan te doen – dat drong uiteraard te laat tot mij door. Ik was te blij om weer mezelf te kunnen zijn.

Huilend in de niet-zo-hete-sauna

Daarna volgde de lunch met een smoothie (jaja dit mag ook in de krant, ik dronk een smoothie) met verschillende salades en een chocomousse. En dan kan ook makkelijk want die hele bodyfit-toestand houd al je vet binnen! De hele lunch had gerust frietjes met stoofvlees en spek en eieren mogen zijn #bodylift

Waar ik dan wel weer trots op was; ik had mijn auto al in evacutiestand áchteruit ingeparkeerd dus ik kon zo weg.

Het was goed georganiseerd, op een mooie locatie en met een erg aardige en duidelijk zeer bekwame zwemSter/instructrice. Het badpak zelf zat goed, bandjes zijn nog verstelbaar en het is snel droog – dat vond ik heel fijn. Het zat ook niet zoooo strak dat je geen adem meer kon halen (ja, ik heb ervaring met shapewear) maar hoe ik er echt uitzag weet ik begot niet aangezien ik zoveel ingewikkelde dingen moest doen dat ik geen tijd had me daar druk over te maken. Maar niet getreurd, er werd er langs alle kanten gefotografeerd en gefilmd (door Man’s Magazine en ik dacht echt WAAROM) dus ja, dat krijgen we vast ook nog állemaal te zien. To be continued!