Spietdeet in de Winkel van Sinkel!
Er waren 18 heren en 16 vrouwen, geloof ik. Iedere vrouw kreeg een tafeltje en de heren moesten na elk gesprekje doorschuiven. Ieder gesprek duurde 3 minuten en er waren twee pauzes. Ik heb me kostelijk vermaakt en zeker vier keer de vraag: Heb je een strafblad? gesteld. Dat is een heel goede ijsbreker.
Uiteraard, omdat die gesprekjes zo kort zijn, ben je ook heel snel weer vergeten wie je hebt gesproken. Wat me is bijgebleven:
– 2 visboeren uit Amsterdam, waarvan 1 heel scheel. Ik vraag hem: wat is je lievelingsvis? Hij: zalm. En de jouwe? Ik: paling, maar die is bijna uitgestorven. Hij: o, maar daar kan ik wel aan komen hoor.
– visboer 2: houdt van disco uit de jaren 80 en van techno. Draait ook op feesten en partijen en heeft 6000 vinyl platen. Visboer 2 z’n lievelingsvis is kibbeling. Is vermoedelijk kaal, door ziekte, want ook geen wenkbrauwen. Droeg petje.
– aardige man met bruin haar die op ministerie van financien werkt en op zijn vrije woensdag ook nog een paar uur mensen helpt met hun boekhouding – via de kerk.
– aardige man met bruin haar die ooit bijna is opgepakt in Roemenië wegens een misverstand met een gehuurde boot die niet van de verhuurder maar van de
kustwacht bleek te zijn, en in zijn vrije tijd messen maakt.
– best knappe man met heel coole witte, geborduurde cowboylaarzen en mooi overhemd van Hans Ubbink.
– best knappe man die vroeg waarom vrouwen vaak in groepjes dingen ondernemen.
– grappige, ontzettend kale man die criminelen vervoert. Ik heb hem gedwongen om ‘ja’ aan te kruisen omdat ik daar heel graag veel meer over hoor.
– man uit Ede die zeer gefocust bleek, als een oom op een verjaardag waar verder alleen vreemden zijn, en een ruitjesblouse met korte mouwen droeg.
– andere man uit Ede, vriend van bovengenoemde man: ‘Ik noem hem ruitjesblouse’. Ik: to his face? Hij: Nee, alleen vanavond. Deze man uit Ede was de laatste die ik sprak en hij bleef heeeeeeeel lang plakken, geintrigeerd als hij was door mijn theorieen over de kans op ontvoering, buitenaardse wezens en andere uitweidingen over wat er met de vier vrouwen die niet waren komen opdagen was gebeurd.
– o ja, bruinharige man die ook heel lang bleef plakken omdat we een mega interessant gesprek hadden over dark matter, zwarte gaten, spiritualiteit en wetenschap. Droeg wit overhemd.
Er was ook:
– Ed de tuinman met de armbandjes, die zodra hij de kans krijgt op vakantie naar India gaat, hij is al een stuk of 15 keer geweest.
– nog een man met een ruitjesoverhemd met korte mouwen. Kan ik me niets meer van herinneren.
– de man die 30 in Spanje heeft gewoond en daar een uitzendbureau voor horecapersoneel had en de hele tweede pauze bij me bleef kletsen en mijn been aanraken. Edje, is dat een teken, als iemand je steeds aanraakt?
– de andere vrouwen, die ongetwijfeld heel geweldig zijn, maar ik had toch zoiets van ik ben hier de allerallerallerjongste en dat is logisch want ik ben een kind en jullie zijn echt volwassen. En ik ben duizendmaal liever een kind.
Ik had dan ook een heel goed zitje: twee lederen leunstoelen met een klein tafeltje, op een verhoging. Een soort talkshow setting, wat me heel goed beviel. Zaten er mannen bij waarvan ik dacht YES…? Neen, maar het was leuk en heel interessant om mensen aan het praten te krijgen.
Zo. Beknopter kan ik het niet maken. Of wel, want ik ben een kei in inkorten, maar dat doe ik lekker niet. Ik weet ook bij god niet meer bij wie ik een ja heb gezet, behalve de criminelenvervoerder en de coole laarzenman (maar ik denk dat hij een ja heeft gekregen van alle dames), en ik vermoed dat ik me minstens twee keer heb vergist en eigenlijk een nee bedoelde.
Koffie!
MakeUpMonster ^__^ 